تفاوت بین تجهیزات آبنوردی و کوهنوردی

تفاوت بین تجهیزات آبنوردی و کوهنوردی طبیعتگردی از آن دسته فعالیتهایی است که انسان را از فضای بسته و ماشینی زندگی روزمره جدا میکند و به آغوش طبیعت میبرد. اما هر شاخهای از طبیعتگردی، نیازمند تجهیزات تخصصی متناسب با ویژگیها و خطرات خاص خود است. از جمله این شاخهها، میتوان به آبنوردی و کوهنوردی اشاره کرد. اگرچه هر دو فعالیتهایی ماجراجویانه و پر از هیجان هستند، اما نیازمند آمادگی بدنی، دانش محیطی و مهمتر از همه تجهیزات مخصوص به خود میباشند. در این مقاله از پارتیزانکو تلاش میکنیم تفاوتهای کلیدی بین تجهیزات این دو رشته را بهصورت جامع بررسی کنیم تا بتوانید با آگاهی کامل، تجربهای ایمنتر و حرفهایتر داشته باشید.
تفاوت در فلسفه طراحی تجهیزات
یکی از تفاوتهای بنیادین میان تجهیزات کوهنوردی آبنوردی و در هدف و فلسفه طراحی آنها نهفته است. تجهیزات کوهنوردی معمولاً برای تحمل فشار زیاد، سرمای شدید و مسیرهای سنگی یا برفی طراحی شدهاند. در حالی که تجهیزات آبنوردی بیشتر برای مقاومت در برابر رطوبت، شناوری، انعطافپذیری و گاهی اوقات حفاظت در برابر جریانهای سریع آب توسعه یافتهاند.
بهعنوان مثال، در کوهنوردی نیاز به پوتینهایی با زیره سخت، گیرهدار و مقاوم در برابر لغزش دارید که امکان صعود از صخرهها یا یخچالها را فراهم کند. اما در آبنوردی، کفشها باید سبک، سریعخشکشونده و با قابلیت تخلیه آب باشند. به همین دلیل طراحی، متریال و حتی ساختار ظاهری این دو گروه تجهیزات بهشدت متفاوت است و نمیتوان یکی را جایگزین دیگری کرد.
تفاوت در لباسهای تخصصی
لباس در هر دو فعالیت نقش حیاتی در حفظ ایمنی و آسایش فرد دارد، اما تفاوتهای زیادی میان پوشش مخصوص کوهنوردی و آبنوردی وجود دارد. در کوهنوردی، لباسها باید به خوبی در برابر سرما عایق باشند و قابلیت تنفس بالایی داشته باشند تا از تعریق جلوگیری شود. معمولاً از ترکیب لایههای مختلف استفاده میشود: لایه پایه (Base Layer)، لایه میانی (Mid Layer) و لایه بیرونی ضدآب و ضدباد.
در مقابل، لباس آبنوردی باید بتواند فرد را در برابر تماس مداوم با آب محافظت کند. این لباسها غالباً از جنس نئوپرن هستند و خاصیت عایقگرمایی دارند. در آبنوردیهای پیشرفتهتر از لباسهای درایسوت (Dry Suit) استفاده میشود که کاملاً ضدآب هستند و مانع خیس شدن لباس زیرین میشوند. این تفاوت در طراحی نه تنها کاربرد، بلکه امنیت فرد را هم تحت تأثیر قرار میدهد.
تفاوت در کفشهای فنی و کاربرد آنها
کفشهایی که در کوهنوردی استفاده میشوند معمولاً از ساختاری سخت و پشتیبان برخوردارند. پوتینهای کوهنوردی قابلیت اتصال به کرامپون، مقاومت در برابر سنگ، یخ و گلولای، و همچنین پشتیبانی از مچ پا را دارند. زیرهی آنها بسیار قوی است تا در برابر زمینهای ناهموار تاب بیاورد.
اما کفشهای مخصوص آبنوردی، با متریال سبکوزن، منافذ تخلیه آب و زیرهی نرمتر طراحی شدهاند. هدف از آنها جلوگیری از لغزش در بسترهای خیس یا سنگی رودخانهها است. همچنین این کفشها باید راحت، چسبنده و سریع خشکشوند تا جلوی ایجاد تاول یا قارچ پوستی را بگیرند. در واقع، تفاوت این دو کفش آنقدر زیاد است که استفاده اشتباه از هر کدام میتواند منجر به آسیب شود.
تفاوت در تجهیزات محافظتی
در کوهنوردی، انواع تجهیزات محافظتی نظیر کلاه ایمنی، هارنس، کارابین، طنابهای استاتیک یا دینامیک، یخشکن، کلنگ یخ، تسمه و… نقش حیاتی در ایمنی کوهنورد دارند. این تجهیزات باید در برابر فشار بالا، سقوط و لغزش مقاوم باشند. وزن و نوع متریال استفاده شده در ساخت این وسایل اهمیت زیادی دارد.
در آبنوردی، تجهیزات محافظتی نیز وجود دارند، اما ساختار و وظایف آنها متفاوت است. جلیقه نجات، کلاه ایمنی سبکوزن ضدآب، طنابهای شناور، تختههای پرش، تیوب نجات و… از جمله وسایلی هستند که جان افراد را در برابر غرق شدن یا برخورد با صخرهها محافظت میکنند. این تفاوت ماهوی در نوع خطرات (سقوط در کوهستان یا غرق شدن در رودخانه) باعث شکلگیری دو دسته کاملاً متمایز از تجهیزات محافظتی شده است.
تفاوت در تجهیزات خواب و اقامت
اگرچه هم کوهنوردان و هم آبنوردان به چادر، کیسه خواب و زیرانداز نیاز دارند، اما نوع انتخاب آنها با هم فرق دارد. در کوهنوردی، چادرها باید سبک، مقاوم در برابر باد و برف، و قابل نصب بر روی سطوح ناصاف یا شیبدار باشند. همچنین کیسهخوابها باید دارای عایق حرارتی قوی (پر یا الیاف مصنوعی) باشند تا در دمای پایین، بدن را گرم نگه دارند.
در آبنوردی، اولویت با چادرهای ضدآب و کیسهخوابهایی است که در صورت نفوذ آب، خشک ماندن بدن را تضمین کنند. در واقع، تمرکز بیشتر بر ضدآب بودن تجهیزات و سرعت خشک شدن آنهاست تا حفظ دمای بدن در شرایط مرطوب. حتی کیفهای حمل وسایل نیز باید واترپروف باشند تا محتویات آنها خیس نشود.
تفاوت در تجهیزات حمل و کولهپشتی
در کوهنوردی، کولهپشتیها باید ارگونومیک، مقاوم در برابر وزن زیاد و دارای تقسیم وزن مناسب باشند تا فشار را از روی شانهها به کمر منتقل کنند. ظرفیت و طراحی جیبها و بندهای خارجی نیز اهمیت دارد.
در آبنوردی، کولهها معمولاً ضدآب هستند و قابلیت شناور ماندن روی سطح آب را دارند. طراحی آنها طوری است که در قایق یا هنگام عبور از رودخانه آسیب نبینند. برخی حتی دارای محفظههای تخلیه آب هستند. بنابراین، انتخاب کولهپشتی مناسب نیز بستگی به نوع سفر دارد و تفاوت چشمگیری بین این دو شاخه مشاهده میشود.
تفاوت در ابزارهای ناوبری و ارتباطی
در کوهنوردی، نقشه توپوگرافی، GPS کوهستانی، قطبنما، آلتیمتر (ارتفاعسنج) و حتی بیسیمهای دوربرد جزو ملزومات هستند. علت این موضوع، وجود مسیرهای نامشخص، امکان مه یا برف سنگین و نیاز به شناسایی ارتفاع و شیب دقیق است.
در آبنوردی، ابزارهای ناوبری ممکن است شامل نقشه مسیر رودخانه، GPS ضدآب و قطبنماهای شناور باشند. بیسیمهای ضدآب و سوت اضطراری نیز کاربرد زیادی دارند. چون در آبنوردی احتمال واژگونی قایق یا خروج از مسیر بهواسطه جریان سریع وجود دارد، ابزارهای ارتباطی مقاوم در برابر آب نقش پررنگتری دارند.
تفاوت در تغذیه و بستههای انرژی
کوهنوردی معمولاً انرژیبرتر و طولانیتر است، بنابراین بستههای انرژی باید حاوی پروتئین، چربی و کربوهیدرات با ماندگاری بالا و سبک باشند. غذاهای خشکشده، کنسرو، آجیل و ژلهای انرژی رایج هستند.
در آبنوردی، بستههای انرژی باید نهتنها سبک و فشرده باشند، بلکه ضدآب هم باشند. احتمال افتادن آنها در آب یا خیس شدن وجود دارد، بنابراین بستهبندیها باید کاملاً عایق باشند. همین تفاوتها باعث شدهاند که سیستم تغذیه در این دو رشته کاملاً جداگانه طراحی و اجرا شود.
جمعبندی پایانی ,تفاوت بین تجهیزات آبنوردی و کوهنوردی
اگرچه آبنوردی و کوهنوردی هر دو شاخههایی هیجانانگیز از طبیعتگردی هستند، اما تفاوتهای بنیادین در شرایط محیطی، خطرات بالقوه و نوع فعالیت باعث شدهاند که تجهیزات هرکدام ویژگیهای منحصربهفردی داشته باشند. شناخت دقیق این تفاوتها برای هر طبیعتگرد، حرفهای یا آماتور، ضروری است؛ چرا که انتخاب نادرست تجهیزات میتواند به مخاطرات جدی یا حتی تهدید جان انسان منجر شود.
در نتیجه، برای ایمنی، راحتی و عملکرد بهتر، همواره توصیه میشود تجهیزات مورد استفاده در آبنوردی و کوهنوردی را بهصورت جداگانه و تخصصی تهیه کنید.